OVERREAGEREN..... Onze kwetsbare ouderen. In maart en april was iedereen druk bezig met kaarten, bloemen, taarten en ik weet niet wat allemaal meer voor de ouderen die van de ene dag op de andere dag geen bezoek meer mochten ontvangen. Als we nu ook eens zonder corona aandacht besteden aan ouderen, familie, kwetsbaren. Niet omdat het moet, maar omdat het mag en kan. Zover als je zelf kunt reiken, zoveel als je kunt geven. Ik vraag me af hoeveel aandacht er nu nog is?
OVERREAGEREN..... Onze kinderen. Ze moeten thuisblijven van school, geen sociaal leven meer en o jee... die onderwijsachterstand. Wat is een half jaartje geen onderwijs op een mensenleven? Is dat een drama? ' Wat hebben ze ondertussen allemaal geleerd buiten school? Als we onze kinderen gewoon eens op hun eigen-wijsheid inschatten en ze ondersteunen waar ze dat nodig hebben in plaats van problemen op hun schouders te laten die hun ontwikkeling alleen maar tegenhoudt?
OVERREAGEREN..... Onze economie, de ondernemers... Een aantal sectoren lijkt gedoemd ten onder te gaan door corona, maar er zijn ook sectoren die net door corona hun markt en omzet hebben zien groeien. De creativiteit en flexibiliteit van ondernemers en bedrijven blijken oneindig! En dat maakt het voorspellen moeilijk... dus zullen we er gewoon even mee ophouden om te blijven voorspellen en bijstellen? Alleen al vanuit het principe van 'selffulfilling prophecies' helpen negatieve voorspellingen niet. Consumenten houden de knip op hun beurs! Gewoon meebewegen met onze markten, zoals we dat ook doen zonder corona.
OVERREAGEREN..... Onze buurlanden. Onbegrip vanwege cultuurverschillen, verscheidenheid in economische structuren en geografische diversiteit. We gaan al jaren op vakantie naar Italië voor 'dolce far niente' en naar Frankrijk voor het 'laissez-faire'. Het is inherent aan de sociale- en landenidentiteit dat er verschillen zijn. Ook de dimensies van Hofstede* geven een goed inzicht in het gedrag dat we nu zien als we gevraagd worden solidair te zijn - zowel in eigen land als binnen Europa. We hoeven de verschillen echt niet uit te vergroten!
OVERREAGEREN..... Onze mede-Nederlanders demonstreren; tegen het nieuwe normaal, tegen racisme, tegen politiegeweld, voor hogere lonen. Niet alleen met woorden, maar ook met geweld! Opeens zoveel mensen op de been die blijkbaar nu wel 'maatschappelijk geëngageerd' zijn en dat willen laten horen. Veelal ontbreken nuanceringen en lijkt het alsof het demonstratierecht alles mag overrulen. Luisteren is niet meer gericht om te horen wat er gezegd wordt maar vooral een opening zoeken om je eigen mening te kunnen laten horen. En toch is luisteren de belangrijkste basis om te kunnen begrijpen, te communiceren en te verbinden.
OVERREAGEREN..... Een crisis haalt veel overhoop, dat wat begin dit jaar normaal was is het nu niet meer! En dat leidt tot krampachtig vast proberen te houden aan wat we hadden. Dat gaat zover dat er confrontaties zijn tussen mensen en groepen die voorheen niet tegenover elkaar stonden. Het krampachtig vasthouden en willen beheersen leidt tot angst voor verlies van gezondheid, verlies van werk, verlies van je onderneming, verlies van vrijheid. En toch... als we in staat zouden zijn om rustig door te blijven ademen, ons sociaal zouden opstellen en ons gezond verstand zouden gebruiken..... dan zou dat allemaal niet nodig moeten zijn. We hebben allemaal om toe gaan met de onzekerheid op ons eigen vlak, maar zitten wel in hetzelfde schuitje.
Reactie plaatsen
Reacties