Corona.... stilte.... Vanaf half maart zijn we in lockdown. Voor de een een ramp, voor de ander een zegen?
In ieder geval zien we beelden in de natuur en in de steden die we een amper een maand geleden niet voor mogelijk hadden gehouden.
Wat doet die stilte met je? Wil je ervoor op de loop of geniet je er stiekem van?
Door de lock-down zijn mensen thuis; hele families verblijven in hun eigen woning. Werken en leren worden gecombineerd en ouders zijn zowel werknemer, leerkracht als ook kinderoppas. Thuis komt alles samen. Voor de een erg druk met de wens dat zo snel mogelijk weer te veranderen, voor de ander een onverwachte verrassing met het gehele gezin samen te zijn. Ik ervaar het verrassend prettig nu iedereen samen is en toch zijn eigen ding doet, maar heb dan ook twee kinderen die gewend zijn zelfstandig te leren binnen het Agora-onderwijs.
Wat gebeurt er ondertussen 'buiten'? Door Corona is het buiten stil.... de straten in de stad zijn verlaten en gebouwen zijn leeg. Ook in de parken in de stad is er weinig beweging. De natuur slaakt een zucht van verlichting en maakt gebruik van de 'ontmensing' voor herstel. Er is geen smog, Venetië was nog nooit zo schoon en een hert dartelt over het strand, verbaasd over de ruimte die het heeft.
De wereld vertraagt, als een hamster die is gestopt met rondjes in zijn draaimolen. De ervaring van de vertraging en stilte brengt me terug naar de lentes van vroeger! Het tempo waarin we nu door de lockdown leven ligt lager, er is meer ruimte te zien, te voelen, te beleven. Alsof we van de 5e versnelling teruggeschakeld zijn naar de 2e versnelling. Mensen gaan erop uit in hun eigen omgeving, maken een ommetje en zijn in de gelegenheid om ook overdag - waar ze normaal op het werk zijn- te genieten van de lente! Opeens is er zoveel te zien op je eigen plek waar je woont!
Zo brengen de coronamaatregelen die ervoor zorgen dat we thuis blijven de potentie om meer rust te ervaren, er is ruimte voor verwondering. Als je goed om je heen kijkt dan is er vaak 'van nature' al harmonie. Harmonie die we door de ratrace en de snelheid waarmee we leven al vaak niet meer kunnen ervaren. Het vergt een andere manier van kijken en het is voor mij een mooie oefening de komende tijd om harmonie, balans en kracht te zien in de dingen om ons heen en deze ook aan mijn binnenkant waar te nemen. Voor mij geldt op dit moment dan ook: stil buiten, verstilling naar binnen.
Reactie plaatsen
Reacties