Premier Mark Rutte en Hugo de Jonge, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, tijdens de persconferentie na afloop van het overleg van het crisisteam van het kabinet over de coronacrisis.Beeld Freek van den Bergh / de Volkskrant
Journalisten zeuren maar door over mogelijke coronamaatregelen op de persconferentie, terwijl alles draait om ons gedrag, meent Miriam Creusen.
Miriam Creusen 9 december 2020, 16:45
We zijn negen maanden onderweg met de coronacrisis en de persconferentie duurt nog steeds lang vanwege de vele, vaak overbodige en dubbele, vragen van journalisten. Ongelooflijk dat we nog steeds zoveel woorden nodig hebben terwijl de basisregels al negen maanden hetzelfde zijn. Ongelooflijk dat we het nog steeds hebben over de regulerende overheid die meer moet doen, terwijl we ons tegelijkertijd ingeperkt voelen door de ingevoerde maatregelen.
Waarom moet het kabinet erin slagen om het aantal besmettingen te laten dalen? Hoezo is de geest uit de fles? Waarom willen we nu al weten hoe we ‘gestraft’ gaan worden met strengere maatregelen als er geen dalende lijn in het aantal besmettingen komt? Zijn dat wel de vragen die we ons moeten stellen? De media koppen al tijdens de persconferentie met: ‘Mogelijk strengere maatregelen met Kerst’. Is dat werkelijk de kern van de persconferentie?
Terugdringen besmettingen
Tot drie keer toe zegt Mark Rutte dat de focus moet liggen op het terugdringen van het aantal besmettingen door ons aan de maatregelen te houden en niet op mogelijke strengere maatregelen als dat niet lukt. Dat is een aansporing, geen dreigement. Hugo de Jonge vult aan dat we ons beter kunnen inzetten voor het terugdringen van het aantal besmettingen dan te speculeren in allerlei talkshows over mogelijke strengere maatregelen en de gevolgen. Toch gaan de vragen over wat die strenge maatregelen kunnen inhouden gewoon door.
Is onze premier teleurgesteld in de samenleving? Een vraag waarop een juist antwoord onmogelijk is. Een ‘ja’ of ‘nee’ horen we niet, wel dat veel mensen zich nog aan de maatregelen houden. Rutte antwoordt dat hij geen vinger wil wijzen naar de samenleving zonder met drie vingers naar zichzelf te wijzen. Is dat terecht? En moeten we het weer over de communicatie hebben die altijd beter kan?
Waarom hebben we het niet over de verantwoordelijkheid die hoort bij onze individuele vrijheid én onze cultuur van zorgen voor elkaar? Als wij als individuën nu collectief besluiten ons een korte tijd geheel aan de maatregelen te houden – of we het er nou mee eens zijn of niet – biedt dat meer perspectief om onze vrijheid terug te winnen. Het maken van die keuze lijkt me beter dan met elkaar rondjes te blijven draaien als kabinet en samenleving, in een cirkel van onmacht.
Miriam Creusen is organisatieadviseur en publiceert op mirswonderewereld.nl.
Reactie plaatsen
Reacties
Beste Mirte,
Je column lijkt me meer een uiting van wanhoop dan een constructief advies. Waartoe roep je nu precies op? Je hebt het in je laatste alinea over het maken van een keuze, namelijk het collectief maken van een keuze om massaal ons allemaal aan de regels te houden. Het punt is dat dat al geprobeerd is. Immers al maanden lang roept het kabinet hiertoe op. Wanneer kun je aannemen dat dit dan het resultaat is? Wanneer zullen de verstokte naïeve "liberalen" in NL waaronder Rutte en kennelijk ook jij Mirte, accepteren dat individualisme geen sluitend antwoord heeft op collectieve uitdagingen waarbij de tragedie van de meent maar al te snel intreedt? Geloof me: Nederland heeft al maanden geprobeerd in alle vrijheid en verantwoordelijkheid af te rekenen met dit virus, en de pogingen daartoe zijn ondermijnd door de acties van individuen die zich hier niet veel aan gelegen hebben. De enige constructieve conclusie nu is dat je een rechtstaat nodig hebt die het collectief in staat stelt op een verantwoorde en democratische wijze, met scheiding der machten, deze ondermijnende elementen te ondervangen. Daar lag en ligt een taak voor de overheid die "de samenleving" of "het collectief" niet kan en ook niet moet willen uitvoeren, want dan zou er sprake zijn van standrechtelijke praktijken, Ik deel je analyse dus niet dat de bal bij *het volk" ligt. De bal ligt bij de overheid die een duidelijke strategie met bijbehorende maatregelen en handhaving zou moeten voeren. Terecht dat daarover (steeds meer) vanuit het journaille kritische vragen worden gesteld. Had al veel eerder gemoeten en ons land staat er na 9 maanden faalbeleid slecht bij, juist omdat dit tot nog toe is nagelaten. Een zeer kwalijke zaak.
Dankjewel voor je reactie Sam. Ik begrijp je redenering over de tragedie van de meent. Er is echter nog 'hoop' als we beseffen dat ons land een land is met een hoge mate van feminiteit als cultuurkenmerk. Meer handhaving en beperking van individuele handelingsvrijheid staat haaks op onze mate van machtsafstand, individualisme en ruimte voor persoonlijk welzijn. En daar zou je juist beroep op moeten doen. Consequenties van het niet naleven van de maatregelen hebben rechtstreeks invloed op een verminderde machtsafstand, minder ruimte voor individuele vrijheid en persoonlijk welzijn. Daar zit de 'beloning' ofwel de 'straf'.
Eindelijk een colum die de spijker op zijn kop slaat. Oeverloos gezeur in talkshows over het gebrek aan duidelijkheid over de maatregelen, ongefundeerde kritiek op Rutte en de Jong, Terwijl de regels duidelijk zijn en een behoorlijk deel van de samenleving deze regels aan zijn laars lapt. Kijk maar in de supermarkten, in de binnensteden, of gewoon wandelend op straat. Inderdaad. De conclusie van Mir is de ultieme oplossing: Een collectief besluit om ons een korte tijd geheel aan de maatregelen houden. Ophouden met dat oeverloos geouwehoer. Doen!
Dankjewel Hans voor je reactie! Helemaal met je eens dat je de energie beter gewoon in het doen kunt steken!
De spijker op zijn kop. Je eigen gedrag is bepalend. Het is allemaal niet zo moeilijk. En indien de vaccinatie een week later op gang komt hoeft ook geen probleem te zijn. Die talkshows voegen weinig toe aan het echte probleem van de corona
Ja, hè... in essentie is het niet zo moeilijk. Als iedereen zich bij zijn eigen verantwoordelijkheid houdt, dan kon het wel eens een stuk simpeler zijn dan men ervan maakt.
Miriam,
Ook ik vind al dat gepraat en dat gevraag over het terugbrengen van het besmettingen (en als dat niet lukt) hoogst irritant.
De maatregelen en communicatie vanuit het kabinet aan de bevolking kan toch in alle redelijkheid niet de oorzaak zijn van het gebrek aan discipline.
Ik kan mij ook voorstellen dat het soms moeilijk is voor een aantal groepen in de samenleving om zich te houden aan deze simpele maatregelen. Nemen wij allen niet een simpele wetmatigheid waar n.l. dat van de zwakste schakel enz.
Naar mijn idee is een algehele lock down hiervoor de beste oplossing maar wellicht ook de moeilijkste die het kabinet na enige tijd toch zal moeten nemen.
Je hebt wat mij betreft een volstrekt heldere redeneertrand die ik hoop nog meer in de Volkskrant te zien.
Beste Rob,
dankjewel voor je reactie! Ik kan me het balanceren van het kabinet goed voorstellen en hoop dat de moeilijke beslissing van een algehele lockdown niet noodzakelijk zal zijn. Het leidt ons nog verder af van het nemen van eigen verantwoordelijkheid en zal het kabinet dwingen nog meer te moeten compenseren. Dankjewel voor je compliment, ik hoop nog vaker een bijdrage te mogen leveren aan de Volkskrant.
Je hebt me werkelijk de woorden uit de mond gehaald, Miriam! Het is vooral gênant hoe er gereageerd wordt op de maatregelen en dus het kabinet. Bedankt voor je bijdrage!
Dankjewel Linda!