Vrijheid van meningsuiting, openheid en informatievoorziening, gaan we er niet veel te ver in? Alles moet maar gezegd en gedeeld kunnen worden, maar we schieten er weinig mee op! Alle pogingen om saamhorigheid en het licht aan het einde van de tunnel te kunnen zien worden teniet gedaan door het overspoeld worden door negatieve berichtgeving. Waarom keren we dat niet om? Met z’n allen?
De mondkapjes waren al zo’n besproken onderwerp dat het nut ervan voor invoering al werd betwijfeld. Bovendien moest er eerst een grondslag voor handhaving gevonden worden in wetgeving. Vanaf het moment dat de avondklok weer opnieuw besproken werd ging het over het kunnen handhaven. En reizigers, die wil je niet je land in laten komen met het coronavirus, maar hoe regel je dat juridisch? Continu ligt de nadruk op het kunnen handhaven! Ga je er dan niet al vanuit dat mensen niet willen luisteren? Zijn we niet weer het beste jongetje van de klas? En nog belangrijker: delen we zo niet informatie die mensen die zo graag ‘tegen’ willen zijn in de kaart speelt?
Een grote meerderheid van de Nederlanders draagt een mondkapje, blijft thuis bij klachten, probeert de 1,5 meter na te leven, reduceert zijn sociale contacten, boekt geen vakantie en staat achter de invoering van de avondklok. Niet leuk, we hebben er genoeg van, maar als het moet, dan moet het maar! Toch draait het elke dag in het nieuws en de praatprogramma’s vooral over die minderheid die iets anders vindt, die zich misdraagt, die het niet eens is met het OMT-advies. We worden overspoeld met experts die iets anders vinden, we zitten ons met z’n allen te verbijten als we het geweld en vernielingen op tv zien. We stellen vragen wat de overheid en politie er aan doen om het te voorkomen, of ze wel genoeg voorbereid zijn en ga zo maar door. Ondertussen geven we het veel te veel aandacht!
Maandagavond was er bij Jinek toch een kort moment van vreugde te beleven in alle ellende. De woorden van burgemeester Jorritsma die vertelde bloemen te hebben ontvangen voor de stad, de beelden van inwoners van Eindhoven die samen mee de ravage hielpen opruimen, de doos met worstenbroodjes die werd uitgedeeld. Dat vertelt hoeveel mensen in Nederland er in staan. Als we dit met z’n allen niet willen en voornamelijk vredelievend zijn, ook met demonstreren, waarom besteden we daar dan niet veel meer aandacht aan? Dat geeft een gevoel van saamhorigheid en van invoelingsvermogen.
Vrijwilligers helpen de troep in Eindhoven opruimen: 'Gebaar tegen al het geweld'
Peter de Bekker - Omroep Brabant 25 januari 2021
Loop als praatprogramma’s weg van het gekakel en opruiend gedrag op social media, besteed geen aandacht aan de streaming van onlusten en rellen waarbij de maker trots zijn naam via instagrambeelden voorbij kunt zien komen op tv! Weersta de verleiding elke politieagent en zorgmedewerker te vragen hoe erg het allemaal is, maar besteed aandacht aan de intrinsieke motivatie om het werk te blijven doen als politieagent, als zorgmedewerker! Dat werkt enthousiasmerend en wellicht werk je ondertussen aan extra werving. Voer als burgemeesters, politie en medisch experts je discussies intern en zet je gebruikelijke kanalen met de politiek in voor het vragen van aandacht in plaats van de media. Realiseer je dat je ook hiermee de bevolking op zijn kop zet. En aan de media: let er eens meer op dat dat de woorden die je gebruikt een negatief effect hebben! Focus op angst en onrust is niet bepaald helpend in een lockdown!
Reactie plaatsen
Reacties