Het jaar 2020 heeft mij veel opgeleverd! Na jaren het gevoel te hebben gehad in een rollercoaster te zijn beland en geleefd te worden met veel vallen en opstaan stond 2019 in het teken van afremmen en stil gaan staan. Het jaar 2020 gaf de ruimte tot reflectie en ontwikkeling.
Bij de eerste lockdown heb ik genoten van de rust en stilte in de natuur; het leek wel alsof moeder aarde het fantastisch vond dat het energiewiel wat langzamer ging draaien. De kleuren leken helderder, de geuren intenser en de ervaren snelheid van leven bracht me terug naar herinneringen uit mijn kinderjaren…! Het hele gezin was thuis gedurende de lockdowns en daar heb ik van genoten. Als iedereen thuis zijn eigen ding doet ervaar ik een prettige bedrijvigheid om mij heen. Ik was daardoor ook niet meer de enige die ‘thuis moest blijven’ en geen buitenbeentje meer.
'As good as it gets' is een heerlijke romcom over de schrijver Melvin Udall (Jack Nicholson) die ondanks zijn angststoornissen, zijn vooroordelen en zijn afstotende gedrag vriendschap weet te sluiten met een serveerster (Helen Hunt) zijn homoseksuele buurman en zijn hondje.
Over controlegedrag en de flow van het leven.....
Het contact via google meet als alternatief voor fysiek samen komen was eerst onwennig, maar efficiënt en effectief! Je wordt niet meer afgeleid en een uur spreken met iemand via het beeldscherm is ook een uur continue, gerichte aandacht voor elkaar. Zelfs meditaties online gingen heerlijk in de eigen omgeving.
Het beperken van contacten maakte duidelijk wie er zo belangrijk voor je zijn! Voor die mensen doe je extra moeite om ze te spreken en te ontmoeten, het maakt niet uit hoe. Het knuffelen met wie het wel mag wordt specialer. Het spreken van je ouders in het ouderencentrum via de telefoon en Ipad krijgt een andere dimensie. Van algemene consumptie naar selectieve wederzijdse belangstelling!
Ik startte via een Facebook groep met maandelijkse challenges die me erg hebben geïnspireerd verdere stappen te zetten in mijn ontwikkeling. Elke dag iets moois fotograferen en delen, het in kaart brengen welke onafgemaakte projecten er liggen en ze afmaken en het voor jezelf op een rijtje zetten van je doelen en ze realiseren brachten inzichten, inspiratie en motivatie om uit mijn comfortzone te stappen.
Het opnieuw ontdekken van de rol van muziek en dans en het opnieuw duiken in mijn pianostukken leverde veel ‘aha’ momenten op. Na lang niet piano gespeeld te hebben ontdekte ik opnieuw hoe er muziek uit mijn vingers kan komen. De body & mind oefeningen en ervaringen uit de cursussen leverden een verwonderlijke communicatie met mijn lijf op en hebben geleid tot wekelijks buikdansen. Op de valreep naar 2021 heb ik -na lang aarzelen- weer geschilderd. Van denken naar dromen en doen!
Gefascineerd door de visie van de Agoraschool van mijn kinderen ‘regie over eigen ontwikkeling’ mag ik nu al een aantal jaren mijn gedachten en overpeinzingen schrijven op de website van Agora Roermond. Ik herontdekte daar mijn passie voor organisatiekunde en hoe deze passie mijn perspectief vormt om naar de wereld te kijken.
Ik was een ‘nieuwsontwijker’ en had geen enkele behoefte politiek te volgen. Dat is wel veranderd in 2020! Nieuwsgierig en angstig voor het nieuwe virus volgde ik het nieuws. Dat ging over in interesse in het nieuws, de communicatie in persconferenties en de debatten in de Tweede Kamer. Er werd van alles in mij wakker dat een aantal jaren rustig had gesudderd; hey hallo wereld!
Al die discussies en gesprekken rondom corona maakten een behoefte wakker om te uiten en van gedachten te wisselen. Mijn eigen ervaringen in de zorg, mijn plaats in de samenleving en het afstandsonderwijs, ik wilde ze graag delen. Zo graag, dat ik er een brief aan waagde richting de Minister-President. Ik had gelezen dat hij regelmatig inging op uitnodigingen voor een gesprek en ik dacht: “Waarom niet?” Ik was natuurlijk niet de enige en uiteindelijk ontving ik een “Dankjewel voor uw vriendelijke woorden richting de Minister-President, maar hij krijgt zoveel uitnodigingen…” Toch was het ontzettend de moeite waard om die brief te schrijven.
Ik startte namelijk met schrijven over dat wat me raakte tijdens de coronacrisis en zond stukken in voor publicatie. Met drie keer interesse maar een ‘helaas ingehaald door de actualiteit’ lukte het een vierde keer wel! Net die ene keer dat ik dacht: “Het zal wel niet gepubliceerd worden” vond ik een bericht in mijn mailbox dat mijn artikel geplaatst werd, op internet en in de papieren krant! Een enorme boost als je ontdekt dat dat wat je schrijft interessant is voor andere lezers en bovendien goed genoeg om te publiceren!
Voor mij bracht 2020 met de beperkingen van ‘binnen blijven’ verstilling en de ruimte om mijn eigen binnenruimte te ontdekken, zowel fysiek als mentaal. Ik heb diverse stappen gezet om uit mijn comfortzone te stappen en in mijn eigen tempo. Ik volg impulsen, ik speel en blijf nieuwsgierig. In 2021 zal ik een traject gaan doen 'zelfsturend leiderschap', ik popel om dat te gaan doen, het kan alleen maar een nog beter jaar worden dan 2020!
Reactie plaatsen
Reacties